پدیدار شناسی، علم مظهر های ناب است. اما آماج پدیدارشناسی درواقع تطبیق با تجریه بود. این آموزشگاه چنان که از شعار آن، یعنی« بازگشت به خود چیزها!» برمی آید، بازگشتی به عینینات و واقعیات تجسم‌یافته بود(1). این آموزشگاه مدعی شناخت قالب طی خودآگاهی و شناخت از خود پدیده ها از رهگذر آن بود(2) پدیدارشناسی با ادعای این که آنچه درک ناب میدهد همان ماهیت چیزهاست امیدوار بود بر این شک گرایی فائق آید(3). پدیدارشناسی در قلمرو نقد ادبی تأثیراتی حرف فرمالیست های روسی به جای گذاشت. همانطور که هوسرل عین واقعی را در ...